Uw Slager Ornée Bolier | Johan Brouwer, Mol 13 | Zierikzee
Echte Zeeuw?
‘Jazeker! Geboren in de Bleijenhoek in Zierikzee. Toen ik een jaar of vijf was zijn mijn ouders verhuisd naar Ouwerkerk. Eenmaal in de puberteit denk ik dat mijn moeder me een beetje druk vond 😉 en vroeg toen aan haar broer of hij misschien een vakantiebaantje voor me had. We gingen die zomer niet op vakantie want we kregen er een zusje bij. Ik heb toen links en rechts gedurende de zomervakantie wat klusjes in de slagerij gedaan.’
‘Nee, ik kom niet uit een slagersfamilie. Mijn oom trouwde met mijn tante, zij kwam wel uit een slagersfamilie.’
‘Eenmaal een jaar of 15 ben ik weer eens aan mijn oom gaan vragen of hij wat voor mij te doen had. Dat had hij, en zo ben ik er een aantal middagen per week en in de vakanties, aan de slag gegaan.’
School…
‘Vanaf de MAVO ben ik naar de MTS in Rotterdam gegaan. Vond Rotterdam héél gezellig, behalve school dan 😅 De eerste drie maanden gingen nog wel, daarna regende het 3’en en 4’en… Behalve voor praktijk daar scoorde ik een 9, net als met gymnastiek. Ik werkte liever met mijn handen dat was duidelijk. We hadden vier uur praktijkles in de week, de rest was allemaal theorie. Zo kon het dus gebeuren dat ik ‘s morgens naar school toe ging met de bus, om vervolgens om een uur of 10 weer naar huis toe te gaan. Nou ja, naar huis…ik bleef dan in Ouwerkerk lekker in de bus zitten, en die reed dan door naar Zierikzee. Ging ik bij mijn oom vragen of hij wat voor me te doen had.’
‘Na een half jaar ben ik van school afgegaan, ben gaan werken en dacht van ik zie wel wat ik doe na de zomervakantie. Er is toen nog een vrouw komen praten voor elektrotechniek om BBL te gaan doen, toen heb ik de keuze gemaakt om naar de slagersvakschool in Goes te gaan. Mijn oom stond achter dat besluit en had ook plek voor mij in de zaak.’
‘De slagersvakopleiding duurde destijds vijf jaar. De eerste twee jaar heb ik in één keer gedaan. Ik moet echt bekennen dat ik nooit veel heb hoeven te leren voor school… Het slagersvak leer je voornamelijk in de praktijk. Tuurlijk leer je wel het een en ander met theorie, zoals het cijfermatige, maar laat ik daar nu toevallig altijd goed in zijn geweest.’ 🙂
‘Op de slagersvakschool moet je wel al je opdrachten doen. In de ochtend hadden we theorie en ’s middags praktijk, de week erop precies andersom. We leerden hoe een worst te maken, varkensvlees daar begon je mee. Eerst uitbenen en dan verder in delen doen 3-D, 4-D. Ook echt alle stukken van naam kunnen benoemen, en uiteraard waar het voor was en wat je ermee kon doen.’
‘Nu is dat anders, je kunt kiezen uit modules. Module uitbenen, module vlees verwerken, module winkelslager, module worst maken etc. Worst maken heb ik bij een andere slager geleerd, omdat wij daar de machines niet voor hadden. Ging ik op de dinsdagavonden naar Bouterse in Kortgene toe, om daar worst te leren maken.’
‘Het laatste jaar van mijn opleiding heb ik in Best gevolgd. Ben toen expres blijven zitten, omdat ik anders de militaire dienstplicht had moeten gaan vervullen. Daar had ik écht helemaal geen zin in, maar dat kon ik natuurlijk niet zeggen!‘ 🤣
‘Slager ben je in ieder geval niet zomaar, dat moet je zeker niet onderschatten. Het is een ambacht.’
Monique
‘Ik leerde ondertussen Monique kennen, zij zag een vacature in de krant staan bij een slager in Stellendam. Dat pakte goed uit, ik heb daar twee jaar gewerkt. Het was ook een échte ambachtelijke slagerij waar ik enorm veel heb geleerd. Ook in de zin van hoe een slagerij te runnen qua medewerkers, want die ervaring heb je natuurlijk ook niet gelijk ‘in the pocket’.
‘Aansluitend heb ik nog twee jaar bij een grossier gewerkt, ook weer een heel zinvol leerproces geweest. Achteraf zeg ik dat het totale leerproces, naar mijn idee, nog te weinig is geweest hoor. Werken in het buitenland trok mij ook enorm, en ik was graag nog voor een jaar of zo naar Curaçao vertrokken. Dat wil ik eigenlijk nog steeds!’ 😂
‘Monique en ik woonden samen, hadden net een maand geleden ons tweede huis gekocht. We waren aan het verbouwen en mijn oom kwam voorbij. Tijdens een ‘praatje pot’ vroeg hij of ik de zaak zou willen overnemen? Dat wilde ik wel, maar ik moest dat uiteraard wel eerst overleggen met Monique. Ik wilde het heel graag met z’n tweetjes gaan doen, niet alleen.’
Domusstraat
‘Monique zag het ook wel zitten, we hebben de stap genomen. De uitdaging aangegaan, de financiën rond gekregen met heel veel geregel eromheen, maar wel gelukt. We zijn boven de winkel gaan wonen in de Domusstraat.
‘Zo zijn we dus in 2002, het jaar dat de Euro zijn intrede deed, in de Domusstraat terecht gekomen. Een voorwaarde voor overname die ik had gesteld was wel dat ik er eerst een jaar samen met mijn oom in wilde werken. Voor het wennen en herkennen zeg maar. Klanten kenden mij voornamelijk alleen maar als dat kleine ventje van vroeger.’
‘We zijn zes jaar in de Domusstraat gebleven. In die tijd leverden we ook nog op dagelijkse basis voor 300 personen vlees aan de keuken van de Borrendamme. Die keuken ging op een gegeven moment weg, dat was een flinke aderlating.’
‘Een wens van ons was om met de slagerij naar de binnenstad te verhuizen. Marieke Hogerheijde kwam altijd bij ons in de winkel voor vlees. Zij en haar man hadden een viswinkel in een pand waar wij de slagerij wel voor ons zagen. We hadden al een paar keer gezegd ‘mocht je stoppen dan…’, anders kwam je daar gewoon niet tussen. Dan was er wel weer zo’n projectontwikkelaar die het pand zou kopen.’
De Mol
‘Marieke kwam naar ons toe, niet op het meest gunstige moment in ons leven zeg maar. Monique was in verwachting van de tweeling, na een bezoek aan de gynaecoloog werd zij direct doorgestuurd naar het ziekenhuis in Goes. Opgenomen met zwangerschapsvergiftiging moest zij voor een periode van zes weken helemaal plat. Toen ik ’s avonds bij haar op bezoek ging vertelde ik van de mogelijkheid om de slagerij naar de binnenstad te verplaatsen.’
‘Monique was doodziek en zei ‘je doet maar, ik vind het allemaal prima! Haar reactie kwam natuurlijk voort uit het feit dat ze hondsberoerd 🤢 was, haar hoofd stond er helemaal niet naar.’
‘We zijn ook deze uitdaging aangegaan. Het was soms best lastig, want Co (eigenaar/visboer) vond het vervelend om te stoppen, maar moest dat om gezondheidsredenen wel. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, ook Monique was inmiddels weer fris en fruitig uit het ziekenhuis met twee jongens rijker.’ 👶👶
‘Alles was besteld en binnen een periode van 2½ week hebben we verbouwd en ingericht. Op donderdag dicht gegaan in de Domusstraat en de donderdag erop opengegaan aan de Mol.’
‘We waren natuurlijk nog maar zes jaar bezig, kregen we toch weer met datzelfde vraagstuk te maken ‘krijgen we het financieel rond?’ We hadden van tevoren een plan laten uitrekenen door de KNS (slagersvakorganisatie) in de zin van ‘hoeveel gaan we er ongeveer draaien?’ We hadden er inmiddels ook nog eens drie kinderen bij. Een stukje marktonderzoek laten uitvoeren om te kijken of het ons zou gaan lukken, kon geen kwaad natuurlijk.’
‘Het onderzoek wat zij gedaan hebben en de resultaten die zij voorspelden, daar hebben we nog geen dag onder gezeten. Dat is dus goed gekomen. Klein begonnen, en sinds december 2019 is het hele pand van ons.’
Waar komt het vlees vandaan
‘Al het vlees in onze slagerij is (h)eerlijk vlees. Het rundvlees komt van Hoeve de Groenzoom uit Berkel en Rodenrijs. Het varkensvlees is van het Duroc varken, de kip is van de drie sterren kip van Wellfort.‘
Op maandag gesloten
‘We hebben zo’n 12 à 13 jaar bijna dezelfde ploeg medewerkers gehad. Twee jaar geleden ging er een medewerker weg, moest er dus eentje bij. Toen leek het ineens een komen en gaan. Hadden we net allemaal nieuwe medewerkers gevonden, ging er van die nieuwe ploeg ook weer eentje weg. Toen heb ik het roer een beetje omgegooid. Ben toen op de maandagen dicht gegaan, dan kan ik draaien met de dames die ik nu heb, en kan ik zelf op die dag doen en laten wat ik wil. Wil ik gaan werken, dan kan dat, maar het hoeft niet. Voorheen was ik op woensdag ‘vrij’. Ging ik nog wel opstarten om 06:00 uur, maar hoe laat ik naar huis toe ging…..je begrijpt wel hoe dat loopt. Wordt altijd later dan gepland, dus dan ben je nog niet vrij.’
‘Monique werkte toen ook al niet meer in de winkel, wel achter de schermen. Die maandag vrij, nu ook samen, dat werkte prima uit. Geen spijt van dit besluit, de zaak draait er ook prima op door.’
Feestdagen 2020
‘Afgelopen jaar waren de bestellingen vroeg en was het extreem druk! Normaal zijn we nooit zo snel, maar we hadden er gelukkig wel al goed over nagedacht. Hadden echt alles in kannen in kruiken, folders waren al binnen, net als de bestellijsten, en de webshop stond klaar. Een week voor kerstmis hebben we zelfs een bericht geplaatst dat we geen bestellingen meer aannamen. We hadden het anders ook niet meer in de koeling kwijt gekund, het was meer dan genoeg zo.’
Nieuwe machine en nieuwe stappen zetten
‘Inmiddels wel weer een paar stappen gezet hoor. Er is een machine bijgekomen om de werkdruk weg te halen, je kunt nu achter elkaar veel meer produceren. Normaal deed ik bijvoorbeeld 10 kg gelijk maken, maar nu is dat 30 kg. Hetzelfde geldt voor vleeswaren, die snijden we nu voor. Eigenlijk is het ’s morgens tot 10 uur/ half 11 vrij rustig, dus dan kun je alles mooi voorbereiden. Dat zijn we ook met de salades gaan doen, zodat de mensen ook minder lang binnen zijn. Als je eerst nog een ons boterhamworst moet gaan snijden, dan een onsje ham etc. etc. ben je maar aan het pakken, snijden, pakken en snijden. Nu is het meer van tik, tik en hoppa en heeft o.a. geresulteerd in de drie van de bovenste plank.’
‘Kijk, zijn er mensen die het echt niet willen, snijden we het uiteraard apart, maar 98% van de mensen heeft er totaal geen moeite mee. Ik vind het zelf ook veel hygiënischer. Je pakt de zwakste vleeswaren als eerste op de schone snijmachines en je snijdt het achter elkaar weg. Alles wordt iedere dag netjes gestaffeld waarvan we weten wat er ongeveer op een dag weggaat. Zo zie je precies wat je ’s ochtends bij moet snijden.’
‘Hetzelfde zijn we na de kerst gaan doen met salades. We zagen op een forum een vraag voorbijkomen van ‘ik heb nu met de kerst al mijn salades voorverpakt, zal ik dat blijven doen of toch maar weer gewoon terug naar uitscheppen?’. Daar kwamen toen zoveel reacties op van ‘vooral voor blijven verpakken’ en de voordelen daarvan, dat wij dat zelf ook gelijk in praktijk hebben gebracht. Het werkt veel beter en, nogmaals, het is veel hygiënischer.’
Zierikzee
‘Leuk en mooi stadje natuurlijk, maar ik ben niet zo plaatsgebonden eerlijk gezegd, die dikke toren is mij niet heilig 😂 Ik heb dat gewoon niet zo, Monique wel. Als het aan mij had gelegen hadden we misschien ergens anders gewoond, een ander land wel te verstaan.’
‘Tuurlijk stappen we niet op, we hebben de slagerij, de kinders gaan naar school. Maar dromen mag toch? Niemand heeft een glazen bol, maar wie weet in de toekomst op een bepaalde leeftijd. Als je dan een leuk campertje zou hebben en dan op pad. Dat zou ik echt heel graag willen. Wil ook nog wel blijven werken hoor, zo is het niet. Maar je kunt je bijvoorbeeld dan ook verhuren.’
Vrije tijd
‘Ik lees graag en ga ook graag wandelen met onze Berner Max in het bos. Dat wil zeggen als Max wil lopen dan 🙃 Heb ook de boeken van Jord Althuizen, haal ik veel recepten uit. Zondag is mijn kookdag, zit ik nu al een beetje te kijken wat ik ga maken. Vorige week heb ik loempiaatjes gemaakt met pulled pork, heerlijk! Oerhammetjes en Iberico spareribs waren ook verrukkelijk. Het brood van vorige week niet mijn grootste succes…’
‘Ik lust alles van vlees, van een balletje gehakt tot aan speklapjes noem maar op. Behalve het kant en klare spul, zoals een satéschnitzel, die moet je mij echt niet voorzetten. De kinderen vinden dat wel lekker, maar ik gruwel daarvan.’
Monique: ‘Het mooie aan Johan vind ik dat hij nieuwsgierig blijft, nog steeds dingen wil ontdekken en uitproberen. Hij heeft in veel dingen interesse en blijft vernieuwen. Volgt ook webinars over bepaalde onderwerpen, bezoekt regio bijeenkomsten (toen dat nog kon) en gaat langs bij andere slagers. Dat vind ik echt knap, als je al zolang bezig bent en ook zoveel werkt, dat je toch die leergierigheid behoudt.’
Johan: ‘Daar haal ik ook mijn enthousiasme uit, ik zou nog wel veel meer willen doen. Helaas zitten er maar 24 uren in een dag…’
Wie maakt de lekkerste bal van Schouwen-Duiveland?
Ballen braden en een jaar lang gratis gehakt winnen. Lees hier hoe je mee kunt doen!
Uw Slager Ornée Bolier is ook te volgen op Facebook en Instagram.
📸 De foto’s van Johan zijn gemaakt door Dick van der Veer Fotografie.
📸 De familiefoto is gemaakt door Mariska Cator van catorfotografie.