Huis van Geluk | Irene Geluk, Havenpark 24 | Zierikzee

Roots

‘Rotterdam. Na ons huwelijk, en tot na de geboorte van de eerste, daar ook blijven wonen. Fantastische tijd gehad op een bovenwoning aan de Rodenrijselaan in het Liskwartier.’

‘Zoals dat gaat in het leven, wil je met kinderen toch eigenlijk een huis met een tuin, en wat meer ruimte. We hadden een wensenlijstje gemaakt met o.a. dicht bij een school en centrum, tuin op het zuiden, oud sfeervol huis enz. enz.’

2007

‘Mijn man zag dit huis te koop staan en zei ‘kom we gaan kijken’. Ik keek hem aan en zei ‘maar dat is in Zierikzee’. Als je in Rotterdam woont is Zeeland voor vakantie, en niet om te wonen. Toch gaan kijken. En nog een keer. Mijn vader meegenomen, om naar de staat van het huis te kijken. We zijn overstag gegaan. Tegen elkaar gezegd dat we onszelf vijf jaar de tijd zouden geven. Zou blijken dat we het dan niet naar ons zin hadden, gingen we terug naar Rotterdam.’

‘Vanaf dag één was het gewoon fijn!  Het huis was heerlijk, de buurt was leuk, en de overbuurvrouw stond in no-time met bloemen op de stoep om ons welkom te heten! Zwanger van de tweede, we woonden hier net een maand en toen is Sophie geboren.’

2012

‘Voor het werk van mijn man Wouter naar Brussel verhuisd. We vonden het té ver voor Wouter om op en neer te gaan reizen. Met z’n allen naar België vertrokken voor een periode van vier jaar. Wel dit huis aangehouden, we wisten dat we zo’n plek nooit meer zouden vinden. Het was toch ook wel weer héél erg leuk om een paar jaar in de stad te wonen.’

‘Aan het einde van ons Brussel avontuur zouden we een besluit nemen: óf terug naar Zierikzee óf terug naar Rotterdam. Het werd Zierikzee. Kwamen we vanuit Brussel hiernaartoe gereden, Zeelandbrug over en dan rook je weer die heerlijke zilte lucht… Ook het gemak met de kinderen hier op school. In Brussel was ik toch meer een taxichauffeur, altijd file of protesten, er was altijd wel iets aan de hand daar. Maar nogmaals: superleuke stad, fijne tijd en mooie vrienden aan over gehouden.’

Huis van Geluk in Brussel

‘Ja, Huis van Geluk is wel over de grens ontstaan. In die periode had ik ervoor gekozen om niet te werken. De kinderen waren nog klein, Wouter maakte lange dagen en was vaak op reis. We hadden een herenhuis met een groot souterrain, ik dacht als ik het nu niet doe, doe ik het nooit…’

‘Markten langsgegaan, dingen ingekocht. Ging ik bijvoorbeeld naar het Vossenplein in Brussel, daar heb je een dagelijkse rommelmarkt. Heen met de metro, kocht ik wat spullen om er vervolgens achter te komen dat ik eigenlijk transport nodig had om met de handel thuis te komen. Betaalde ik wat bij, brachten ze me nog thuis ook. Zat ik bij een wildvreemde in de bus, spookte het in mijn hoofd van ‘zal ik even een foto maken van het nummerbord en naar Wouter sturen, weet hij in ieder geval dat ik nu in deze auto zit’ 😂 Het is gelukkig altijd goed gegaan!’

‘Ongeveer drie keer per jaar hield ik open huis in het souterrain. Ik knapte kasten op, ik gaf meubilair met verf een andere uitstraling, bekleedde stoelen of zittingen. Folderde een beetje op het schoolplein, ook in de buurt en deelde het een en ander op Facebook. Gaandeweg kwamen daar toch mensen op af. Dat was de start.’

Huis van Geluk in Zierikzee

‘Hier wilde ik mee door. Terug in Zierikzee een schuur in de achtertuin gebouwd, met het idee daar één keer per maand een open huis te doen, elk eerste weekend van de maand.’

‘Daarnaast werkte ik bij een vriendin op Buitenplaats Oudendijke. Dit vakantiepark groeide uit zijn jasje, zij kon wel wat hulp gebruiken. Vond ik ook superleuk om te doen en viel te combineren met Huis van Geluk. Waren ook wel tropenjaren hoor, we hadden niet voorzien dat Wouter nog twee jaar in Brussel werkzaam zou zijn. Best pittig, half 7 ’s morgens eruit, half 12 ‘s avonds erin en in die tussentijd geen stoel benut om even plaats te nemen…’

‘Keerzijde was dat ik er zovéél energie van kreeg. Ontving zoveel positieve feedback van mensen die mijn werk zo konden waarderen. Ik blaakte niet van zelfvertrouwen, maar juist door die positiviteit wist ik 100% zeker dat dit de juiste weg voor mij was, en nog steeds is.’

‘Een keer per maand open dus. Kreeg ik te horen ‘ik stond bij je voor de deur, je was niet open. Welk weekend ben je dan open?’ Ik besloot om voortaan op iedere zaterdag open te zijn. Zogezegd, zo gedaan maar eigenlijk vond ik de aanloop wat weinig. De vrijdag ook opengegaan. Kwamen de mensen binnen en zeiden dat het zo druk was in de stad. Druk? Ik werkte achter in de schuur, merkte daar helemaal niets van! Betekende natuurlijk ook dat ik eigenlijk niet zichtbaar was.’

‘Vervolgens hebben we winkelruimte gerealiseerd aan de voorzijde van het huis. Dat kwam eigenlijk door de buurman die zei ‘jullie zitten toch nooit in die huiskamer’ 😂 Had hij wel gelijk in, we zitten het grootste deel van de tijd in onze keuken. Pal voor de coronatijd hier aan het Havenpark begonnen. Toen dicht, maar tegen Hemelvaart was ik daar klaar mee en ben weer gestart. Sinds die tijd loopt het hartstikke lekker.’

Brocante

‘Als kind kwam ik al graag op marktjes, van jongs af aan was ik bezig mijn kamer te veranderen. Ik wilde altijd anders dan anders. Tuurlijk kom ik weleens bij IKEA, maar ik zou nooit een huis vol van een bepaald merk inrichten. Een huis moet écht een eigen touch hebben, jouw huis, jouw smaak, jouw passie. Dat wil ik ook graag meegeven aan mensen, doe is wat anders dan wat je standaard maar voorgeschoteld wordt.’

Zierikzee

‘De sfeer in Zierikzee, geborgen en gezellig. Het leeft ook écht, qua buren en vriendelijkheid. Het Havenhoofd met de Oosterschelde. Zeker ook gedurende de lockdown. Heerlijk met de kids langs de haven, naar het Havenhoofd en terug door Plan Tuureluur…Zó bijzonder dat je die natuur zo dicht bij de stad hebt.’

‘In de stad is het de Oude Haven, het ophaalbruggetje. Als het dan eb wordt dan hoor je dat water zich gewoon terugtrekken, dan klinkt het net alsof het een soort beekje is. Dat vind ik ultiem genieten.’

Zeeland

‘Wonen in Zeeland dat is de vrijheid om je heen! De hele discussie over die marinierskazerne in Vlissingen, daar kon ik zo boos om worden! Ze doen net of we hier ‘achterlijk’ zijn met z’n allen, zo’n onzin! Uiteindelijk zijn we toch de lachende derde, wij hebben het hier met z’n allen prima voor elkaar.’

‘Volgens mij wordt het weer hip om buitenaf te gaan wonen. Het thuiswerken heeft zich inmiddels ook wel bewezen. Wil je naar de grote stad? Daar rij je dan voor. Ik vind het geen enkel probleem om even naar Rotterdam te rijden, het is maar een uurtje hè? Van Zeeland naar Rotterdam is altijd dichtbij. Andersom wordt er gereageerd ‘Kom je helemaal uit Zeeland? Blijf je slapen dan? Nee hoor, ik rij straks dat ‘hele stuk’ weer terug’ 😉