Flessenpost Schouwen-Duiveland | Paula Ruyssenaars-Flikweert (53) | Nieuwerkerk

Zeeuws?

‘Zeker, geboren en getogen in Nieuwerkerk! Na de mavo-opleiding in Zierikzee heb ik de kappersopleiding gevolgd. Als kapster aan de slag gegaan in Oosterland, en daarna in Brouwershaven.’

‘Manlief komt van Oosterland, daar hebben we ook nog een aantal jaartjes gewoond. Toen dit huis, met perspectief 😉, in Nieuwerkerk te koop kwam zijn we teruggegaan. We hebben twee kinderen, Nikki (28) en Tim (25), waar ik heel erg trots op ben.’

Nikki werkt voor zichzelf, zij is fotograaf, en woont in Renesse. Als kind was zij al aan het fotograferen, soms wat meer soms wat minder, maar het is altijd een rode draad in haar leven geweest. Zij richt zich met name op ‘food photography’, dat komt ook door de combinatie met haar man Jimmy, een lieve chef-kok met passie, met de restaurants De Wig, Pintx en TIC in Renesse. Ze is er al met al best druk mee.’

Tim werkt bij Debatrix in Rotterdam en is daar verantwoordelijk voor marketingactiviteiten en bedrijfsprocessen. Tim heeft een lieve creatieve vriendin Fleur, die mooie dingen maakt voor Studio La Fleur.’

Creativiteit

‘Creatief ben ik altijd wel geweest, altijd aan ‘het rommelen’. Eerst ons oude huis schilderen en opknappen, ook veel in de tuin werken. In 2007 ben ik op schilderles gegaan, wat vond ik dat leuk! Ik was op zoek naar meer verdieping in het schilderen, en wilde meer vorm kunnen geven. De kinderen werden ook groter, daardoor kreeg ik wat meer tijd, en het begon steeds meer te kriebelen om een opleiding te gaan volgen.’

Kunstacademie in Kapellen/België

‘In 2013 samen met een vriendin naar de Kunstacademie in Kapellen gegaan. Eerst de middelbare, gevolgd door de hogere, graad gedaan. Je moest wel disciplines kiezen, dat was voor mij tekenkunst. Al met al was het wel mixed media, een strak programma met gedegen opgebouwde lessen.’

‘Je ziet dan mooi de ontwikkeling, eerst de vorm, dan komt er is een kleurtje bij of een andere ondergrond. Heel veel verschillende onderwerpen van portret tot landschap, een fantastische opleiding om te doen! Het laatste jaar mag je je eigen thema kiezen. Er zat altijd al iets in mijn hoofd van de watersnoodramp, dat speelt hier ook nog. Mensen spreken nog steeds van ‘van voor of na de ramp’.

LITTEKENS

‘Door de stormvloed en het springtij is de watersnoodramp van 1953 ontstaan. Mijn vader heeft als jongentje van 9 jaar onder erbarmelijke omstandigheden een nacht op het dak van het huis heeft doorgebracht. Het dak raakte los van het huis en diende als vlot, hierdoor waren de kinderen genoodzaakt om wakker te blijven zodat zij niet in het water zouden vallen. Het gezin bleef gelukkig compleet, maar helaas zijn er wel familieleden verdronken. Ook werd ons dorp zwaar getroffen door de watersnoodramp.’

‘Vervolgens ben ik veel informatie gaan verzamelen, wat mij op het idee bracht om met oude krantenknipsels van de ramp aan de gang te gaan. Ik ben sterk in het werken met houtskool of met pen. Aan de slag gegaan met schetsen, schetsen en nog eens schetsen. Je moet toch kijken wat eruit komt en hoe je iets precies wilt weergeven. De serie ‘Littekens’ ontstond, en op de Kunstacademie ben ik er met ‘uitstekend’ op afgestudeerd.’

‘Portretten geven natuurlijk al een bepaalde emotie, en de lijsten eromheen versterkten enorm het beeld van deze serie. Deze lijsten hebben eigenlijk ook al een verhaal, ze zijn gemaakt van hout afkomstig van een oude boerenschuur die onder water heeft gestaan.’

STORMVLOED

‘Nadat ik al een aantal portretten had gedaan, ben ik me in 2019 gaan specialiseren. Water is natuurlijk een enorm belangrijk iets, en was er de uitdaging met de vraag ‘kun je dat heel groot gaan doen?. Dat is wat je nu ziet hangen in het Watersnoodmuseum: Stormvloed. Het was héél véél kraswerk! Het moest ook nog eens vervoerbaar zijn omdat ik het in de auto mee moest nemen naar school, het werden twee gedeeltes.’

‘De opleiding bestond uit twee lesavonden per week. Ik werkte daarnaast ook nog zo’n 24 uur in de week, en je wilt uiteindelijk ook dat thuis alles reilt en zeilt. Uit het werk gelijk de spullen inladen, een paar boterhammen smeren, hup op naar België om tegen 12 uur ’s avonds weer thuis te komen. Alle ballen in de lucht houden was soms best pittig. Het was in totaal ook nog eens 300 km tuffen in de week, samen met mijn vriendin konden we om en om rijden, dan leek het net wat korter. Helaas stopte mijn vriendin met de opleiding, maar ach… ook het alleen rijden went uiteindelijk. Voordeel was dat ik in ieder geval voluit kon zingen in de auto 😅Maar ik ben zó blij dat ik het gedaan heb, het heeft me zoveel leuke dingen gebracht!’

Exposities

‘Een van die leuke dingen is natuurlijk exposeren. Mijn eerste expositie met Littekens was in 2019 bij Marijke Lamboo van de Kunstcadeauwinkel in Brouwershaven.’

‘Meerdere mensen zeiden tegen mij ‘je moet ermee naar het Watersnoodmuseum’, pfff … dat vond ik nogal wat 🤔 Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en een berichtje aan Siemco Louwerse, directeur van het museum, gestuurd. Ik ging bij hem langs en had een portret van Littekens meegenomen, op basis waarvan ik vervolgens mocht exposeren in het Watersnoodmuseum! In november 2019, na Oral History dag, mocht ik het presenteren. Doodeng! Maar trots als een pauw.’

Een onderdeel van Stormvloed is een ruimtelijk werk waarmee ik ook mocht exposeren in het Watersnoodmuseum. Een soort hengelproject gebaseerd op de hoogtes van de waterstanden in Nieuwerkerk bevestigd boven op de plattegrond van het dorp. In verband met ruimtegebrek in het museum moest het weg. Dat vond ik echt jammer, ik kreeg er namelijk best mooie recensies over.’

‘Het staat nu op zolder hier, maar weet je, in 2023 is het 70 jaar na dato, en ik ben nog niet klaar met de watersnoodramp. Mijn tante, de zus van mijn vader, was 11 jaar tijdens de ramp en heeft daar 15 jaar later een verhaal over geschreven wat in het tijdschrift Libelle werd geplaatst. Ik wil graag wat gaan doen met dat verhaal.’

‘Buiten dat je er heerlijk kunt lunchen, is het ook nog eens leuk dat er een aantal werken van mij aan de muur hangen bij Raf’s lunchroom in Zierikzee. Nog leuker dat hij er ook al het een en ander van heeft verkocht.’

Nieuw project

‘Ik ben nu dus bezig met deze handen, nog maar een eerste opzet hoor. Die handen komen ook door de verhalen van ooggetuigen. Er was een vrouw die zei ‘ik zie altijd maar die handen voor me’, mensen die in lantaarnpalen klommen en dan uiteindelijk los moest laten… Het project handen is dus ‘under construction’.

‘Artrose gooit alleen een beetje roet in het eten, het kappersvak kan ik wel vergeten. Ik ben inmiddels geopereerd aan mijn duim, maar dat is niet allemaal zo goed verlopen. Leuk is dat is ik wel een meeloopdag heb op de lagere scholen, en ook op het Pieter Zeeman Lyceum mag ik meelopen in de kunst. Ik heb dan weliswaar geen onderwijsbevoegdheid, maar ik heb wel de kennis en de ervaring. Ik sta er in ieder geval positief in.’

‘Klopt het is een hele switch van kapster naar kunstenares, maar in beiden vakken zit de creativiteit.’

Mooi Schouwen-Duiveland

‘Ik pas regelmatig op het hondje van Nikki, en mag dan graag wandelen in het krekengebied van Ouwerkerk. Ook het rondje buitenom, langs de Oosterschelde, vind ik heerlijk! Dan neem ik mijn nichtje nog wel is mee, je hebt daar die getijdebakken, lekker krabbetjes vangen.’

‘Regelmatig kom ik in Renesse, dat vind ik toch ook wel prachtig hoor! Zoveel keuzes of je nu voor het strand kiest, het bos of de Vroonplas. We zijn sowieso gek op water, mijn man surft en Tim heeft hier ook altijd meegedaan aan surfwedstrijden. Grevelingendam, Brouwersdam we houden ervan. Nee, ik zwem niet daar hou ik niet van, maar mag erg graag aan het water zitten.’😂

Blijf op de hoogte van het werk van Paula op Facebook en Instagram.