Atelier Paal 3 | Inge de Groot, Beddeweeg 3 | Zierikzee

Je wieg?

‘Stond in Spijkenisse. Daar ben ik geboren, onder de rook van Rotterdam. Mijn moeder is een Zeeuwse, geboren in Colijnsplaat (Noord-Beveland). Als kind kwam ik al vaak in Zeeland. De ouders van mijn vader komen van Terschelling, later Den Helder. Hij was zeeman op de walvisvaart, heeft op de Willem Barentsz gevaren.’

‘Zijn zus is een oud-collega van mijn moeder. Zij zijn ooit als verpleegkundigen gaan werken in het Burgerziekenhuis in Amsterdam. Daar raakte mijn moeder dus bevriend met haar latere schoonzus. Op een gegeven moment hield de walvisvaart op. Mijn ouders zijn toen verhuisd naar Spijkenisse, dicht bij het werk van mijn vader in het Rotterdamse Botlek gebied bij de Esso.’

‘Als kind logeerde ik veel in Colijnsplaat, je kon me altijd langs de waterkant vinden. Met opa ging ik altijd jutten, mijn ouders waren ook liefhebbers van het strand. Over-over opa was veerman bij Viane. Hij is geboren op een klipper en heeft zélfs eens tijdens een zware storm tientallen mensen van de verdrinkingsdood gered. Hij ontving er een medaille voor van koning Willem III. Iedere dag dronk hij een glaasje vloedwater uit de Oosterschelde, want, zo beweerde hij: ‘als het goed is voor de mosselen, dan is het óók goed voor mij!’ Dus ja, je kunt wel zeggen dat wij ‘zee DNA’ hebben.’ 😊

Opleiding, start loopbaan en de klap…

‘Na de middelbare school ben ik de opleiding tot doktersassistente gaan volgen, aansluitend de opleiding tot hart/longfunctie laborant. Zo kwam ik op cardiologie terecht en op de polikliniek, waar ik allerlei onderzoek deed op het gebied van hart en longen.’

‘Mijn loopbaan werd wreed onderbroken door een zwaar auto-ongeluk. Terwijl ik stil stond met mijn auto, klapte er in volle vaart van achteren een andere auto bovenop! En dat met een snelheid van rond de 130 km per uur… De bestuurster van de stationwagen had een wijntje op, had ook grote haast om naar haar familie in Ouddorp te gaan. Tot op de dag van vandaag voel ik de gevolgen van de klap. Zij had minimale fysieke schade. Van haar heb ik nooit meer iets mogen vernemen.’

‘Dat ongeluk heeft destijds zoveel schade aangericht zoals ernstige rugproblemen, whiplash, nekschade en zo kan ik nog wel even doorgaan. Raakte na het ongeluk ook best wel erg verward, wist soms niet eens meer waar ik woonde of hoe ik heette…In hoge mate last van concentratieproblemen, en altijd en eeuwig pijn overal, resulteerden erin dat ik mijn beroep niet meer kon uitoefenen.’

‘Daarna kwam er nog is een soort van tia overheen, had op een gegeven moment geen gevoel meer in mijn handen. Als therapie ben ik toen gaan kleien om de motoriek weer te gaan trainen zodat ik weer gevoel in mijn handen zou krijgen. Wat ik had gekleid, ging ik vervolgens schilderen. Zo kwam ik erachter dat ik dat schilderen eigenlijk wel héél erg leuk vond. Daar ben ik dan ook mee doorgegaan. Ook kreeg ik nog tijdens het eerste jaar dat ik mijn atelier bewoonde borstkanker. Een jaar van chemokuren, bestralingen, vallen, opstaan en vooral weer doorgaan. Positief blijven denken helpt!’

Creatief

‘Ja, dat was ik als kind al! Eieren uitblazen, bloemetjes verzamelen, laten drogen en dan tekenen of schilderen. Ik verzamelde eigenlijk van alles hoor. Heb als kind ook weleens een tekenwedstrijd gewonnen, mocht ik bij de burgemeester op de thee komen. Best een rare prijs voor een kind tòch? 😂 Ik vond het ook helemaal niks! Maar die creativiteit, ja, die heeft er altijd ingezeten.’

‘Je hebt je tienerleven en je gaat werken. Dan doe je eigenlijk niets meer met die creativiteit, daar heb je ook geen tijd voor. Toen ik noodgedwongen thuis kwam te zitten ben ik dat weer gaan ontwikkelen.’

‘Ik doe van alles en nog wat graag, dat zie je wel als je hier in het atelier om je heen kijkt. Naast tekenen, kleien en schilderen is fotograferen en gedichten schrijven ook iets wat ik met veel plezier doe. Strandjutter, dat ben ik ook.’

‘Een gevolg daarvan is dat ik milieu en natuur belangrijk vind, want naast het jutten vind ik ook veel plastic op het strand. Nu organiseer ik regelmatig beach cleanups, samen met andere natuurliefhebbers en jutters. Héél belangrijk om vogels en andere zeebewoners te beschermen.’

Paal 3

‘In Brouwershaven heb ik eerst samengewoond. Op een gegeven moment zijn we naar Zierikzee verhuisd, omdat het zolderkamertje in Brouw te klein werd voor mijn schilder activiteiten. We kwamen in een buitenwijk van Zierikzee terecht. De relatie hield geen stand, klassiek gevalletje van het gras is altijd groener bij de buurvrouw. Ik denk dat ik te veel op zolder zat…’ 😂

‘Maar goed het was over en uit, en ik had niets meer. Heb zelfs tijdelijk nog in een schuur gewoond, en in een klein huisje in Brouw van de voormalige buren daar. Ik kreeg een aanbod van een flatje hier in Malta, maar toen stond dit als ‘atelierwoning te huur’ al in de krant. Was eigenlijk nét boven budget, maar ik dacht dit is mijn kans! Als ik één schilderij per maand verkoop kan ik gewoon de huur betalen. Ik moest en zou die kans benutten!’

‘Vervolgens heb ik echt iedereen bij de Woningstichting een brief geschreven, van de secretaresse tot aan de technische dienst tot aan de directeur. Echt iedereen! Ik mocht langskomen, heb verteld waarom ik dolgraag die kans wilde hebben om in dit atelier te mogen/kunnen wonen én werken. Dit atelier hoort gewoon bij mij. Die kans heb ik gekregen begin 2007, en ik zit er nog steeds tot volle tevredenheid. In een flat kun je tenslotte altijd weer gaan wonen, toch?’

‘Deze woningen bestaan nu 35 jaar en zijn ook oorspronkelijk gebouwd als atelierwoningen. Er zitten vier ateliers op dit rijtje. Er hebben al diverse ateliers  ingezeten zoals bijv. Saskia Eggink. Op een gegeven kwam een beetje ‘de klad’ in het concept atelierwoning. Hiernaast werd het een beetje een studentenhuis, mijn huis was begeleidend wonen en hiernaast woonde een geflipte filosoof. De woningstichting gaf toen aan dat het weer atelierwoningen moesten worden.’

‘Ik was destijds weer de eerste kunstenaar op dit rijtje. Daarna kwam Yvon Lievense met werkplaats ‘De Verbeelding’, gevolgd door pentekenares Irene Hendriks en filmmaker Eef de Graaf samen met haar mede kunstenaar en man Kianoosh Gerami. De Beddeweeg was weer gevuld.’

‘Het is een ideale plek, beneden heb je je werkruimte, je doet de deur achter je dicht en boven woon je. Heerlijk om nergens anders naar toe te hoeven voor je werk.’

Strandjutten

‘Als ik goed mobiel ben ga ik wel 2 x per week naar het strand, soms wel meer… Je hebt zoveel stranden hier, dus zeker niet altijd naar hetzelfde plekje! De ene keer ga ik naar het Verklikkerstrand, de andere keer naar de Kwade Hoek en Neeltje Jans is favoriet. Oranjezon (Walcheren) is natuurlijk ook een prachtig natuurgebied, net als de Boswachterij.’

‘Ik heb een band met strandpalen, zijn ook mijn favoriete onderwerp om te tekenen en schilderen. Zo is ook de naam voor het atelier ontstaan: Paal 3. De lijsten van schilderijen maak ik van juthout, dat past er schitterend bij!’

‘Het strand blijft fantastisch, onder alle weersomstandigheden! Je hebt nergens zulke mooie brede stranden als hier op Schouwen-Duiveland. Je kunt iedere dag een ander strand kiezen. Hou je van golven, dan ga je naar de een, hou je van een knus gezinsstrand ga je naar een ander. Ook langs de oevers van de Oosterschelde kun je overal lekker dobberen en zwemmen. Schouwen-Duiveland is een bijzonder eiland met vele ultieme plekjes. Of je nu kiest voor de zeezijde of de Grevelingenzijde, beiden heel verschillend maar zó mooi! Wie heeft dat nu?’

‘Mijn meest bijzondere vondst was dit mammoetbot, net als het zeepaardje wat daar in het kastje staat. Dat vind ik toch zo’n mooi diertje. Sieraden heb ik ook wel gevonden, hele oude zelfs! Ook een oude blauwe glazen kruik, ik zag eerst alleen het oor boven het zand uitsteken. Ik denk dat is mooi! Bleek het vast te zitten, maar door te graven kwam deze schitterende kruik naar boven, waarschijnlijk 17^e-eeuws. Dat soort dingen daar word je wel gelukkig van ja.’

‘Je vindt echt van alles hoor, van dildo’s tot aan poppenarmpjes zoals hier. Vind ik altijd zo raar, één armpje! Waar is de rest dan gebleven, hoe verlies je een armpje, loopt er ergens dan een kind met een halve pop rond…’ 😂

‘Nummerborden, en zoals hier dat gietijzeren bord Yerseke 99, dat wordt al 100 jaar niet meer gemaakt zo. Nu zijn het geschilderde letters. Scheepsonderdelen en mooie stukken hout, zoals het stuk hier wat gewoon van een galjoen is geweest. Je kunt nl. precies zien waar de peddels in hebben gerust. Ik neem van alles mee, wat ik ermee ga doen weet ik vaak op die momenten niet. Die ideeën ontstaan later vanzelf.’

Plein Montmaertre

‘Ik organiseer met veel plezier, vrijwillig en gratis, iedere zomer Montmaertre marktjes. Kost veel tijd en ook geld, denk alleen al aan vergunningen. We hebben hiervoor de Stichting Montmaertre opgericht. We zetten bewust geen kramen neer, dat creëert afstand, en voelt als een barrière naar het publiek toe. Door een stoel, een schildersezel of tafeltjes neer te zetten krijg je direct een heel vrij en speels effect op het Plein. Bovendien scheelt het kraamhuur. Huren kost natuurlijk ook weer geld en als het regent, verdien je nooit die kraamhuur terug op die dag. We zijn natuurlijk toch maar gewoon een particuliere groep personen die dit als hobby organiseren.’

‘Eigenlijk zou zoiets gewoon gratis moeten kunnen. Ga verbinden, dat is het sleutelwoord in Zierikzee. Licht niet alleen de horeca en/of de ondernemers uit, maar betrek ook de kunstenaarsroute erbij.’

‘Maak nu die verbinding door al die straten heen, vanaf de haven tot aan hier. Op die manier hebben bezoekers een ontzettend afwisselende route te bewandelen door de stad, met steeds weer wat anders om te bekijken of te beluisteren. Dan zou het allemaal 10 x beter uitpakken.’

‘Neem nou de bewegwijzering in Zierikzee, voor zover aanwezig dan… 😔 Plein Montmaertre staat gewoon niet op de plattegrond? Waarom niet? Omdat adverteren geld kost? Je kan wel op een routekaart, maar dan moet je weer een X-bedrag betalen om op die kaart alleen al te komen. Stranden wij kunstenaars (zeker diegenen zonder onderneming die vrijwillig dingen organiseren) meteen weer op datzelfde punt. Het houdt zoveel tegen! Stop nou is gewoon alles in een soort fonds of stichting, die dat soort activiteiten verdeelt en organiseert over de stad Zierikzee.’

De muurschildering

‘Mooi toch? Te bedenken dat het eerst een oude vervallen parkeerplaats was, nog met nachtclub De Steeg hier in de straat. Toen de stad autoluw moest worden heeft de gemeente aan omwonenden gevraagd wat zij wilden. We zijn gaan tekenen en hebben als bewoners samen het plein ontwikkeld. De muur heb ik geschilderd samen met Kianoosh Gerami, Yvon Lievense en met hulp van Irene Hendriks.’

‘Er zitten zoveel elementen uit de omgeving in! Mijn kat Macho zit op het dak, de kat van Patrick en Monique (B&B De Negen Kamers) ligt op de grond, een muis mocht met die katten niet ontbreken, Schouwse klederdracht, het lezende mannetje met in de krant ouderwetse Zeeuwse reclames, de spreuk boven de deur, het melkmeisje en de tekst ‘kunst te koop om de hoek’. De rode emmer met water is mijn aardappelemmer. Het halletje met de geblokte tegels is de hal van de B&B in de Meelstraat en ga zo maar door. De geschilderde muur op Plein Montmaertre trekt zoveel publiek die er ook heel creatief mee omgaan voor de foto’s.’ 😅

Zierikzee

‘Betekent voor mij een heel leuk stadje, het heeft gewoon alles. Als kind kwam ik hier al. Onze tante Mina Moerland woonde hier en werkte voor Doeleman. Als mijn zus en ik in Colijnsplaat logeerden, gingen we lopend, of fietsend, de Zeelandbrug over naar tante Mina. Daar aangekomen kregen we altijd een ijsje van Capri.’

‘Zie mezelf nooit meer uit Zeeland vertrekken tenzij ik de liefde van mijn leven tegen het lijf loop 😉 je weet tenslotte nooit. Ik zit hier op een prima plekje, ik heb boven vrij uitzicht naar de Stadhuistoren, Plein Montmaertre en de Nobelpoort. De Zeeuwse luchten, daar krijg ik nooit genoeg van. Een mens kan hier duizenden foto’s per dag maken en het levert zoveel inspiratie op om te schilderen.’

Meer informatie over Inge de Groot is te vinden op: Paal 3 en is te volgen op Facebook en Instagram.