WINEBAR Gris Sec | Steven & Nathalie, Hoofdpoortstraat 2 | Zierikzee

Roots

Steven: ‘Geboren in Rotterdam en de eerste levensjaren in Krimpen a/d IJssel gewoond. In groep 6 zijn we verhuisd naar Zierikzee, op die leeftijd wil je dat helemaal niet! Je wordt weggehaald bij je vriendjes en het voelde als heel ver weg… Groep 6 was niet ons beste jaar. Ik zeg ‘ons’ omdat er nog zo een zoals mij rondloopt, ik ben er een van een tweeling. Mijn broer en ik hebben best wel wat ‘rotzooi’ getrapt, een soort van protest zeg maar.’

Nathalie: ‘Geboren in Spijkenisse, en vanaf 2½ jaar in Ridderkerk gewoond. Nu woon ik in Zonnemaire, samen met Steven.’

Wijnen en nog eens wijnen

Nathalie: ‘Steven is officieel de vinoloog, heeft ook zijn papieren hiervoor behaald. Ik ben eigenlijk het stapje wat daaronder zit SDEN-3 Wijnbrevet.  Beiden zijn we dus opgeleid in de wijn, Steven op een wat hoger niveau als ik. De opleiding van Steven is echt op HBO+ niveau, ook héél erg theoretisch. Dat is niet echt aan mij besteed. Ik heb dus SDEN-3 Wijnbrevet en dat was prima voor mij, de rest leer ik wel in de praktijk.’ 😉

Steven: ‘In mijn tijd had je als bijbaantje de keuze uit in de horeca werken óf in de supermarkt. De supermarkt bleek niks voor mij, dus je rolt eigenlijk gewoon op je 14e een horecazaak binnen in de afwas. Vanaf de afwas rol je de keuken of de bediening in. Rond mijn 19e ben ik pas mijn opleiding gaan volgen voor de horeca. Nee, het was niet zo dat ik al van jongs af aan wist dat ik vinoloog wilde worden.’ 😄

‘In Middelburg heb ik de middelbare hotelschool gedaan. Nathalie heeft diezelfde opleiding in Breda gedaan. Daarna ben ik eigenlijk direct gaan werken als leidinggevende/sommelier in sterrenrestaurants. Op mijn 27e ben ik begonnen met de wijnacademie. Ik heb 2½ jaar over de opleiding gedaan, in 2016 mijn diploma behaald.’

‘De wijnacademie zit in Maarn, net boven Utrecht. Daar krijg je dus een HBO+ wijnopleiding om het niveau maar even aan te geven. Je kan ook nog universitair gaan, dat heet dan magister vini en is het hoogst haalbare in Nederland. Ooit, ooit wil ik dat graag gaan doen! Maar daar moet je voor naar het buitenland, onderzoek voor verrichten en dat vind ik hartstikke leuk! Daar heb je ook héél véél vrije tijd voor nodig, en daar ontbreekt het aan. Moet je maar geen eigen zaak starten 😉 Die opleiding loopt niet weg, kan ook nog over 10 of 15 jaar. Er zijn maar een paar mensen, ik meen 16, in Nederland die magister vini ‘in the pocket’ hebben.’

Nathalie: ‘Dat is hetzelfde met het kopje vinoloog wat vaak voor veel mensen leuk is om erbij te doen. Piloten, huisartsen maar ook huismoeders die gewoon die opleiding leuk vinden om te volgen. Een beetje je eigen wijnhandeltje drijven zeg maar.’

Steven: ‘Ik had een grote voorsprong qua wijn proeven, dat deed ik al jaren. Stond ook tot mijn beschikking omdat ik in zaken werkte waar redelijk uitgebreide wijnkelders waren. Dit ten opzichte van bijvoorbeeld een huisarts die dat zelf moet aanbrengen. Theoretisch liep die huisarts op mij voor, want ik had niet zo’n gestructureerd leven en had moeite met theorie stampen.’

‘De wijnacademie is alleen niet zo bruikbaar voor aan tafel, want eerlijk gezegd…niemand interesseert het dat ik kan vertellen welke ondergrond, van welke zijde de wind komt aanzetten en welke wijngaard dan de beste ligging heeft 😂 Alleen ongemerkt heeft het natuurlijk wel effect omdat ik de wijn nog beter begrijp, kan ik hem beter plaatsen bij de gerechten én de gasten. Dat hele theoretische gebeuren sla ik natuurlijk over, ik ga alleen maar vertellen hoe leuk en lekker die wijn smaakt, en soms het verhaal van een ‘gekke’ wijnmaker die erachter zit.’

Ervaring

Steven: ‘De Hostellerie in Schuddebeurs was eigenlijk mijn eerste serieuze baan. Ik heb daar drie jaar gewerkt. Voor die tijd was het als leerling wisselend.’

Nathalie: ‘We hebben bij meerdere zaken samengewerkt, zoals bij restaurant de Hermitage in Ridderkerk/Rijsoord. Steven werkte daar al en ik kwam als parttime/weekendkracht meedraaien. Zo hebben we elkaar dus ook leren kennen 😊 Uiteindelijk heb ik daar ook voor school stage gelopen, en drie jaar lang in de weekenden gewerkt. We verlieten de Hermitage toevallig allebei praktisch op hetzelfde moment. Steven kon een andere stap gaan maken, die vertrok naar restaurant Niven. Ik vertrok naar Amerika, stage lopen voor de middelbare hotelschool.

‘Eenmaal terug uit Amerika zijn we vrijwel direct gaan samenwonen. Ook ik ben bij restaurant Niven gaan werken, voor een periode van 1½ jaar als de assistent van Steven.’

‘Steven is 5½ jaar bij Niven gebleven, ik heb tussendoor meerdere uitstapjes gemaakt echt naar de hotelbusiness. Horeca is zo’n groot omvattend woord, maar hotellerie wat is dat eigenlijk? Bij diverse hotels mijn licht opgestoken, en als laatste nog in de functie van winkelmanager bij een paardenwinkel in Den Haag. Ik ben een paardenmeisje, dus daar was de klik heel makkelijk mee gemaakt.’ 🙂

Terug naar Zeeland

Steven: ‘Rond die tijd kreeg ik de drang om terug naar Zeeland te gaan. Ik wilde niet bij Niven weg, maar het ging destijds niet zo goed met mijn moeder. Hoewel het met de auto vanuit Den Haag maar een uur is, vond ik dat uur toch té lang. Nu stapt ze bij wijze van spreken op haar e-bike en is ze in een kwartiertje bij ons.’

‘We hebben alle vastigheden opgegeven: vast dienstverband, goed salaris, huis in Den Haag verkocht. Dat betekent ook dat je allebei nieuw werk moet gaan zoeken. Hadden wel het idee van: als er nu iets voorbij komt, is dat misschien wel het juiste moment om samen iets op te starten. Feitelijk zijn we gewoon opnieuw begonnen.’

‘Eenmaal weer hier gevestigd zijn we alle makelaars afgegaan, kennis maken en ons plan verteld. Makelaars komen al in een vroeg stadium in aanraking met bedrijfspanden, dus als jullie iets zien wat geschikt is voor horeca: wij zijn geïnteresseerd en kunnen ieder moment instappen.’

WINEBAR Gris Sec

Steven: ‘Dit pand zat in portefeuille bij Bijdevaate en Tonny Merle kende ik nog van vroeger. Die belde mij op of we naar de Hoofdpoortstraat konden komen. Zo gezegd, zo gedaan. Kennis gemaakt met diegene die het pand wilde kopen en het horecagedeelte wilde verhuren. We delen dus nu het pand met Boutique hotel Zeeuws Meisje.’

Nathalie: ‘De intentie samen een eigen zaak te openen, daar liepen we al een tijdje mee rond. Vast stond dat dat in Zeeland zijn moest zijn. Als je dan kijkt naar het eiland Schouwen-Duiveland, moet je wel naar die grotere stad. Met name als je iets anders wilt doen dan de rest. Over de keuze voor de hoofdstad van het eiland, Zierikzee, hebben we geen moment getwijfeld.’

‘We hebben getracht iets te creëren waar wij, als we vrij zijn, zelf naar binnen zouden lopen. Het idee over onze eigen wijnbar is in de loop der jaren gegroeid. Het concept waarop we het bedacht hebben is dat we het met z’n 2-en moeten kunnen runnen. Om dat concept heen hebben we eigenlijk een beetje heen gebouwd, qua bar, de manier van koken met altijd in ons hoofd ‘we zijn maar met z’n 2-en’.

Steven: ‘Nu hebben we op vrijdag en zaterdag Kevin erbij, superfijn dat hij er in het weekend is want het is momenteel gigantisch druk! Kevin en ik doen de voorkant, en Nathalie staat in de keuken. Personeel zal je altijd nodig hebben, maar als je afhankelijk wordt van personeel kan dat weleens vervelend uitpakken. Neem bijvoorbeeld een kok die ontslag neemt, dan heb je een probleem als eigenaar zijnde. Dus onze optiek is ‘alles zelf in de hand kunnen houden’. Het eerste jaar heb ik in de keuken gestaan, nu doet Nathalie het. We kunnen dus allebei de keuken draaien, net als de bar. Het interieur van onze wijnbar hebben we trouwens zelf ontworpen alsook de zaak ingericht.’

Nathalie: ‘Wonen en werken, de rust waar we wonen in Zonnemaire heel fijn. Je bent écht even weg zeg maar. Vrij uitzicht over de landerijen, heerlijk! Zierikzee als we ’s avonds dat kleine stukje over de dijk lopen naar de auto, de bootjes die je in de haven ziet, het suizen van de wind, daar geniet ik van!’

Steven: ’Een klein beetje mist ’s morgens vroeg, alles nog dauwig, dat maakt het eiland zó mooi. Net als de duinen in Westenschouwen, en het strand is ook fantastisch. Het eiland heeft heel veel schoonheid in natuur. Dat weet ik nu veel meer te waarderen dan toen ik hier in groep 6 kwam wonen 😂 Halverwege mijn 20e ben ik vertrokken naar Den Haag, was er een beetje klaar mee. Wilde hier toen bij wijze van spreken geen 24 uur leven. Nu is dat gevoel totaal omgekeerd.’

De zomer van 2020

Nathalie: ‘De zomer was erg goed. Vanaf 1 juni weer open, en sinds die tijd is het druk geweest. Dat is niet alleen in de horeca, maar ook op straat en in de winkels. Nu we in ons tweede jaar zijn aanbeland worden we meer gevonden, en denken we dat het concept ‘Winebar’ veel beter begrepen wordt. In het begin moesten we uitleggen dat we niet alleen wijn hadden, maar dat het ook prima is als je hier een kopje koffie komt drinken. Of als je geen wijn drinkt, we ook alcoholvrije cocktails, bier of fris hebben.’

Steven: ‘De associatie wijnbar met een hapje eten, die was er vorig jaar nog niet. Daarom laten we op onze social media vaak zien dat je hier  lekker kunt eten. Sinds we weer open zijn, lijkt het trouwens wel of de mensen veel meer uit eten gaan. Meer nog dan voor de lockdown. Niet dat wij daar een probleem mee hebben.’ 😉

Tip: zondag 29 november ’20 om 15:00 uur proeverij Tempranillo | zondag 20 december ’20 om 15:00 uur proeverij Bordeaux.

Blijf op de hoogte van de activiteiten van WINEBAR Gris Sec en volg ze op Facebook en Instagram