Flessenpost Schouwen-Duiveland | Rianne de Munnik uit Zonnemaire

Rianne de Munnik-de Waal (66), geboren in Bruinisse. Getrouwd met Peter de Munnik. Twee bonusdochters, drie kleinkinderen.

Bruinisse

‘Geboren als dochter van Jan-Jacob de Waal en Marina Bal. Ik was het vierde kind, de middelste van in totaal zeven kinderen. Mijn vader zei altijd ‘ik ga net zo lang door totdat we een jongen krijgen.’ Dat is dan ook gelukt bij nummer zeven. Helaas is mijn zusje boven mij vorig jaar overleden.’

‘Mijn vader was mosselschipper, en samen met zijn twee broers, hadden zij de mosselkotter BRU67. Mijn vader schipperde niet alleen op de BRU67 maar ook tussen zijn beide broers, waar het niet altijd tussen boterde. Toen de Grevelingen dicht ging heeft hij de mosselkotter aan een neef verkocht en kreeg daar o.a. een palingvergunning voor terug. Hij heeft toen nog een tijd bij een andere mosselschipper, Maarten Verspoor, gewerkt. Zijn slechte rug speelde hem parten, en uiteindelijk is hij als taxichauffeur bij Taxibedrijf De Vlieger aan het werk gegaan. Reed hij mensen op en neer naar het ziekenhuis, iets wat hij ontzettend graag en met veel plezier deed.’

‘Mosselen, en dan bedoel ik bodemcultuurmosselen, maak je het allerlekkerste klaar zoals mijn vader dat ook al deed. Mosselen goed wassen uiteraard, dan in de pan met een flesje bier, een laurierblad, uien en flink peper. Vervolgens drie keer goed op laten komen (schudden), oftewel overkoken zoals wij zeiden, zodat alle mosselen goed open en gaar zijn. Ze kunnen wel zeggen dat je het verschil niet proeft tussen hang- en bodemcultuurmosselen, maar dat verschil proef je wel zeker! Een bodemcultuurmossel is gewoon steviger. Je moet mij dus geen hangcultuur voorzetten en zeggen dat het een bodemcultuurmossel is.’ 😉

Omzwervingen

‘Rond mijn 26^e uit Bruinisse weggegaan, met mijn toenmalige man in Ouwerkerk gaan wonen. Voor het werk van mijn ex ook nog een tijdje in Wapenveld gewoond, onder de rook van Zwolle, en een uitstapje naar Breda gemaakt. Na mijn scheiding ben ik naar Zierikzee verhuisd.’

‘Mijn werkzame leven ooit begonnen bij Verton Schoenen van Mina en Laurens Verton, waar nu Omoda zit. Van daaruit ben ik voor mijn (ex) schoonvader gaan werken. Die had een kledingzaak in Oosterland, en dat was me echt op het lijf geschreven! Wat vond ik dat leuk om te doen. Pas later vertelde hij me dat de omzet flink gestegen was sinds ik de winkel daar mocht runnen.’

Kennis vergaren

‘Ik had alleen maar huishoudschool, niets mis mee, maar ik wilde gewoon meer kennis opdoen, meer weten. De moeder MAVO gevolgd, de avond HAVO gedaan. Zelfstandig wilde ik na de scheiding ook zijn, en ik besloot het roer om te gooien. Voor een periode van 11 jaar heb ik toen bij het RIAGG op Rotterdam-Zuid gewerkt als teamsecretaresse/intaker op de afdeling ouderen, waarbij ik o.a. samenwerkte met een psycholoog, psychiater, sociaal psychiatrisch verpleegkundigen en meerdere administratieve medewerkers.’

‘Iedere dag op en neer met busnummer 130, totdat het later Interliner werd. Aan die naam hing gelijk een ander prijskaartje, wat mij deed besluiten om een kleine advertentie in het Havenkwartier (voorloper Wereldregio) te plaatsen, om te kijken of ik met iemand kon carpoolen.’

‘Dat lukte, en zo heb ik een aantal jaren gezellig samen naar Rotterdam gereden met Herbert Swärtz en Sjoerd Ennega. Had ondertussen ook de diverse cursussen gevolgd om als Welzijnscoach voor Herbalife aan de slag te gaan. Daar werk ik nog steeds mee, en heb ik ook mijn klanten van.’

Nieuwe liefde

‘Peter heb ik 1998 leren kennen op het Anywave festival bij poppodium Brogum. Ik had totaal geen zin om naar dit festival te gaan, maar een vriendin trok me over de streep. Peter was ook meegetroond door een goede vriendin. De ochtend na het festival stond hij gelijk met een grote bos bloemen voor de deur om een kop koffie te komen drinken. Samen zijn we aan een nieuw avontuur begonnen.’

‘Aan het (voormalig ouderlijk) huis van Peter in Zonnemaire moest nog wel het een en ander worden opgeknapt. Peter (Schilderwerken Peter de Munnik) kwam zolang bij mij in Zierikzee wonen, en in het weekend kwamen gezellig de meiden erbij. Ik heb er best nog wel een nachtje over moeten slapen hoor om in Zonnemaire te gaan wonen, maar voor de liefde heb je veel over nietwaar?’😉

Zonnemaire

‘Het is een heerlijk huis, op zo’n fijne plek, echt waar. Dat zeg ik bijna nog iedere avond tegen Peter. Het was destijds nog een stuk levendiger met twee supermarktjes waaronder De Rijke op de dijk, restaurant De Gele Hoed, het cafetaria van Kees van Doorn en de eigenaren van d’Ouwe Smisse waren toen de ex-schoonouders van Peter. Er was zelfs nog een school. Het ziet ernaar uit dat we d’Ouwe Smisse nu ook op termijn moeten gaan missen. Jammer dat het allemaal zo gelopen is in Zonnemaire. Gelukkig liggen Brouwershaven en Zierikzee op een steenworp afstand.’

‘Ontspannen doe ik door meditatie, yoga, wandelen en fietsen. Dat laatste vooral nu ik een elektrische fiets heb 😂 Een stuk op het eiland waar ik helemaal blij, zen en gelukkig van wordt is bij de Plompe Toren waar de mosselkotters aan het vissen zijn. Water, ik moet gewoon water om me heen hebben. Zelfs als we op vakantie gaan, gaan we bijna altijd naar een eiland toe. Nog zo’n plek is de haven van Bruinisse, onlosmakelijk verbonden met mijn jeugd. Vanuit Zonnemaire wandel ik graag naar het haventje van Bommenede. Daar heb je op een heuvel een bankje staan waarbij je prachtig over het Grevelingenmeer kunt uitkijken. Als er dan toevallig al iemand zit dan denk ik al van ‘ga van mijn bankje af.’😂

‘Ik werk af en toe voor Saar aan Huis, als ondersteuning voor, of om mantelzorgers te ontlasten. Momenteel doe ik alleen vrijwilligerswerk voor de hulpkring Zonnemaire.’

‘Op de foto’s: de mosselkotter BRU67, het uitzicht ter hoogte van de Plompe Toren, de haven van Bruinisse en ‘mijn’ bankje bij het haventje van Bommenede uitkijkend over de Grevelingen.’